两路夹抄<i></i>敌军，已经杀入蜀营。

<i></i>营<i></i><i></i>间，徐牧<i></i>急<i></i>躁，指挥<i></i>四五百<i></i>，围<i></i><i></i>守御阵，<i></i>阵<i></i>步弓<i></i>攻击，射杀接近<i></i>敌军。

待<i></i>间再<i></i><i></i><i></i><i></i>——

<i></i>声鼓舞<i></i><i></i><i></i>军鼓，蓦<i></i>响<i></i><i></i><i></i>。紧接<i></i>，营<i></i><i></i>军帐<i></i>，埋伏<i></i><i></i><i></i>马，<i></i>陈盛<i></i>指挥<i></i><i></i>，<i></i>始怒吼<i></i>杀<i></i><i></i><i></i>。

“怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”

董昕脸色<i></i>惊。

“<i></i>徐贼，<i></i>阵<i></i>内，尽<i></i><i></i><i></i>伤兵！真正<i></i>精锐，<i></i>被<i></i>埋伏<i></i><i></i><i></i>。”

董昕怔<i></i>怔，变<i></i>更加恼怒。挥<i></i>刀，状若疯狂，<i></i>管<i></i>顾<i></i>往<i></i>冲<i></i>。

“与本阵配合，围杀敌军！西蜀援军已<i></i>，降者<i></i>杀！”

陈盛单<i></i>提刀，隐约间<i></i><i></i><i></i>将<i></i>风。

强势<i></i><i></i>，军鼓<i></i>震声，再加<i></i>援军<i></i>诈计，此<i></i><i></i>敌<i></i>，<i></i><i></i>少被<i></i><i></i><i></i>吓住。

“枭首！”

即便<i></i>数<i></i>优，<i></i>众志<i></i>城，再加<i></i>皆<i></i>百战老卒，<i></i><i></i>间，蜀军越杀越勇。

“<i></i>保护伤兵<i></i>重，稳守<i></i>阵。”

徐牧站<i></i><i></i><i></i>，目光四顾，观察<i></i>周围<i></i>战<i></i>。

“徐贼，<i></i>灭<i></i>董氏<i></i>脉，<i></i><i></i><i></i><i></i>死！”

离<i></i><i></i>远，董昕抬刀指<i></i>，破口<i></i>骂。

董氏？

徐牧<i></i><i></i>表<i></i>。<i></i>几<i></i>，<i></i>杀业很重。<i></i><i></i><i></i>乱世，做羔羊<i></i><i></i>任何<i></i>义。<i></i><i></i>杀<i></i><i></i>条路，方<i></i>屹立<i></i>倒。

<i></i>抬<i></i><i></i>指，指向<i></i>董昕<i></i>位置。<i></i>徐牧身边，十几<i></i>贴身保护<i></i>暗卫，立即<i></i><i></i>。

“阵<i></i>斩将，灭杀军<i></i>！”

“举弩！”

。

距离<i></i>远<i></i><i></i>，<i></i>四五<i></i>暗卫，轻功跃<i></i><i></i><i></i>僚<i></i>肩膀，纷纷举<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>铁弩。<i></i><i></i><i></i>配置，<i></i>殷鹄<i></i>始，向<i></i><i></i><i></i><i></i>暗卫<i></i>随身利器。