?雨<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>越<i></i>焦躁<i></i><i></i>。

暗沉沉<i></i>夜色<i></i>，几十<i></i>蓑衣<i></i>，推<i></i>推头<i></i><i></i>帽笠<i></i>，<i></i>始踏步往<i></i>。

庄<i></i>外，听<i></i>清脚步碾<i></i>积水<i></i>泼声。

<i></i>骑厚重<i></i><i></i>影，裹<i></i>层层<i></i>黑色袍甲，飞马<i></i>林间跃<i></i>，抬<i></i><i></i><i></i>射弓，便<i></i><i></i>支箭矢，急急透射<i></i><i></i>。

“俯身。”徐牧迅速喝<i></i><i></i>句。

箭矢扎<i></i>箭楼<i></i>挡板<i></i>，入木三分，连箭楼<i></i>被震<i></i>微微摇晃。

“东<i></i>，怎办？”陈盛身<i></i>抖<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>高<i></i>。”

“<i></i><i></i>，<i></i>箭楼<i></i>遮挡，山匪若靠近，便<i></i>弓窗<i></i>，<i></i>箭矢射<i></i><i></i>。”

“司虎，<i></i><i></i>彭春抓<i></i>，吊<i></i>木墙<i></i>。”

<i></i><i></i><i></i>徐牧留<i></i>彭春<i></i>原因，<i></i>果<i></i>猜，<i></i>位裹<i></i>袍甲<i></i>骑马<i></i>影，应<i></i>便<i></i>老北山<i></i>瓢<i></i>头洪栋<i></i>。

<i></i><i></i>营<i></i><i></i><i></i>逃兵，<i></i>歹<i></i><i></i><i></i>扛<i></i>枪<i></i><i></i>做<i></i>匪<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>绝<i></i>。

司虎<i></i><i></i>吩咐，<i></i><i></i>功夫，便<i></i>奄奄<i></i>息<i></i>彭春缚<i></i>麻绳，高高吊<i></i>木墙<i></i>。

徐牧冷<i></i>脸，刚<i></i><i></i><i></i>话，<i></i>几十<i></i>山匪<i></i>强悍，已经超<i></i><i></i><i></i><i></i>预期。

却<i></i>料，<i></i><i></i><i></i>口。

<i></i><i></i><i></i>支箭矢射<i></i>，射爆<i></i>彭春<i></i>头颅，尸血溅满<i></i>木墙。

“该死。”

<i></i><i></i><i></i><i></i>，若<i></i>真投鼠忌器，<i></i><i></i><i></i>引狼围庄<i></i>。

<i></i><i></i><i></i>狠<i></i>。

“射死<i></i><i></i>！”徐牧咬<i></i>牙。

四座箭楼<i></i>，十余<i></i>青壮<i></i>执长弓，纷纷<i></i>将石镞箭往<i></i>方射<i></i>。

三两<i></i>跑<i></i><i></i><i></i><i></i>山匪，<i></i><i></i>及避身，便被扎满<i></i>箭，惨声喊<i></i>几句，卧<i></i>身<i></i>往<i></i>爬。

“切莫乱射，<i></i>射<i></i><i></i>跑<i></i>木墙<i></i><i></i>！”

<i></i><i></i>俯身<i></i>箭楼，<i></i><i></i><i></i>山匪<i></i>竹片弓，便<i></i>办法够<i></i><i></i>，<i></i><i></i>射<i></i><i></i><i></i>箭矢，离<i></i><i></i><i></i><i></i>段距离，很快<i></i>落<i></i><i></i><i></i>。

<i></i><i></i><i></i>间，即便几十<i></i>山匪气势汹汹，<i></i><i></i>法<i></i>打破木墙，反<i></i>仓惶丢<i></i>几具尸体。

“司虎，射<i></i><i></i>头领。”