“若<i></i><i></i>，先将<i></i>绑<i></i>？”

“<i></i>妥。收服<i></i>将，<i></i>归<i></i><i></i><i></i>。”

诚<i></i>此言，<i></i>管<i></i>晁义陆休，<i></i>初<i></i><i></i><i></i>愿归<i></i>西蜀门<i></i>。

“赵惇，<i></i>打算明<i></i>离<i></i>，回真兰城<i></i>趟，<i></i>殷鹄商量<i></i><i></i><i></i><i></i>。黄城<i></i>边，<i></i>暂<i></i>卫丰<i></i><i></i>，调度<i></i>营<i></i><i></i>宜。”

“主公放<i></i>……<i></i>宴雍——”

徐牧叹<i></i>口气，“尽<i></i><i></i>，听<i></i>命。若<i></i><i></i><i></i>求富贵<i></i>性<i></i>，真<i></i><i></i><i></i>族真传，<i></i><i></i><i></i>早已经<i></i><i></i>宛<i></i>做将军<i></i>。”

“<i></i>倒<i></i><i></i>。”

赵惇<i></i>惋惜<i></i>点头。

……

翌<i></i>清晨。

<i></i>知徐牧<i></i>先回真兰城，楼筑急忙赶<i></i><i></i><i></i>。连带<i></i>，<i></i>少西<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>派<i></i><i></i>使臣相送。

徐牧<i></i>点<i></i>语。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i>，左右<i></i>西域<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>并<i></i>算太远。

“赵惇，记<i></i><i></i><i></i>话，真<i></i><i></i>军突袭，便先退回<i></i>宛城<i></i>。<i></i><i></i><i></i>楼筑，已经算<i></i>西蜀<i></i><i></i>。”

“主公请放<i></i>。”

徐牧点头，翻身<i></i><i></i>马。<i></i>知<i></i>何，眼光<i></i><i></i><i></i><i></i>舍，<i></i>向<i></i>南边<i></i>聚居城落。<i></i><i></i>惜，<i></i>位宴雍依<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

<i></i>必，<i></i><i></i>打算投效西蜀<i></i>。

“司虎，让<i></i><i></i>军。”

<i></i>带<i></i>七千余<i></i><i></i>马，浩浩荡荡<i></i>，准备赶回真兰城。此次回<i></i>，<i></i><i></i><i></i>殷鹄<i></i>边，商讨调军<i></i><i></i>宜。

“老卫，<i></i>两<i></i>杀入<i></i>宛城，<i></i>偷<i></i><i></i><i></i><i></i>跳舞胡姬，<i></i>回<i></i>告诉<i></i>媳妇。”

骑<i></i>马<i></i>，司虎哈哈<i></i>笑。

“虎哥儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”