“主公，军师，此次入蜀，<i></i>两份重<i></i><i></i>报。”

阎辟施礼完毕，慌<i></i>迭<i></i><i></i>口。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，常四郎<i></i>常胜二<i></i>，<i></i>停<i></i><i></i><i></i><i></i>。

“讲吧。”

“其<i></i>。”

阎辟呼<i></i>口气，让<i></i><i></i><i></i>颤<i></i>声音，慢慢变<i></i>冷静。

“其<i></i>，霍复<i></i><i></i>霍荣，并<i></i><i></i>死，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”

仅<i></i><i></i>句，便让常四郎两<i></i>，<i></i>惊<i></i>脸色<i></i>变。

“<i></i>何<i></i><i></i><i></i>？”

常胜皱<i></i>皱眉，“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>蜀<i></i><i></i>边，领<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”

阎辟摇头，“并<i></i><i></i>，费<i></i><i></i>番功夫才查<i></i><i></i>。若非<i></i>霍<i></i><i></i><i></i>贪色，<i></i><i></i>听花马戏，<i></i>根本<i></i><i></i><i></i><i></i>。”

<i></i>五<i></i>十<i></i>，阎辟将<i></i><i></i><i></i>整<i></i>经<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i>确定，<i></i>见<i></i><i></i>真<i></i>霍荣？”

“军师，<i></i>仅<i></i><i></i>，随<i></i><i></i><i></i>四五<i></i>，<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>花<i></i>眼睛。”

常四郎<i></i><i></i>表<i></i><i></i>坐<i></i>。

常胜揉<i></i>眉<i></i>，神<i></i><i></i>变<i></i><i></i><i></i><i></i>安。

“<i></i>先<i></i>，<i></i><i></i>霍复<i></i><i></i><i></i>死，<i></i><i></i>直<i></i><i></i>怀疑，<i></i>断派<i></i><i></i>查。若<i></i>记，<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>封古怪<i></i>密信。”

“常胜，什<i></i><i></i><i></i>密信。”

“勿念，孩儿<i></i>切安<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>应<i></i><i></i>霍荣<i></i><i></i>报平安，委托<i></i>蜀<i></i>探<i></i>送给霍复，<i></i><i></i>半路被铁刑台截<i></i>。”

“<i></i>封信，若真<i></i>霍荣写<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，霍荣早已经<i></i>蜀<i></i>暗通<i></i>。”

“霍荣，霍复<i></i><i></i>。”