“凉马问题<i></i><i></i>，<i></i>骆驼<i></i>话，需<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间，<i></i>春<i></i><i></i>，应该<i></i>凑<i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>。”

徐牧松<i></i>口气。

“主公……若<i></i><i></i>，再<i></i>带<i></i><i></i>。<i></i>听<i></i>，西域诸<i></i><i></i>边，军队<i></i><i></i>少<i></i>。”

“西蜀接连<i></i>战，兵员骤减，<i></i>宜带<i></i>太<i></i>。”

陈忠<i></i><i></i><i></i>点头。

“<i></i>吧，回府<i></i><i></i><i></i><i></i>亲族，<i></i><i></i>次回<i></i>，指<i></i>定<i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i>间。本王<i></i><i></i>拖<i></i><i></i><i></i>。”

陈忠<i></i>身，脸色感激<i></i>告退。

酒宴散<i></i>，徐牧<i></i><i></i><i></i>力<i></i>瘫<i></i>椅<i></i><i></i>。原<i></i><i></i>打完<i></i>东陵，<i></i>轻松<i></i><i></i>，<i></i>曾<i></i>，似乎<i></i>更加乏累<i></i>。

“东<i></i>，喝碗醒酒汤。”

喜娘端<i></i>汤水，<i></i>外走<i></i>进<i></i>。

“喜娘，谢<i></i>。”

“东<i></i>别胡<i></i>，<i></i><i></i>东<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>早死<i></i>。”

喜娘感激<i></i><i></i>完，<i></i>往外走<i></i>。<i></i>走几步，突<i></i><i></i>回<i></i>身。

“东<i></i>，<i></i>刚才<i></i><i></i>王妃，<i></i>王宫<i></i>院<i></i>边，<i></i>直坐<i></i>等<i></i>呢。”

听<i></i>，徐牧<i></i><i></i>愧疚。哪怕回<i></i>西蜀，<i></i>似乎<i></i><i></i>忙<i></i><i></i>停。

<i></i>等喝完<i></i>醒酒汤，整<i></i><i></i>稍稍<i></i><i></i><i></i><i></i>，徐牧才踏<i></i>脚步，往王宫<i></i>院走<i></i>。

停<i></i>院<i></i>口，<i></i>摆<i></i>摆<i></i>。<i></i>暗处<i></i>七八<i></i>暗卫，<i></i><i></i><i></i>散<i></i><i></i><i></i>。

<i></i>冬<i></i><i></i>寒冷<i></i><i></i>，喜娘并<i></i><i></i><i></i>，姜采薇正抱<i></i>徐桥，坐<i></i>院<i></i>口<i></i>木亭<i></i><i></i>，等<i></i><i></i>回<i></i>。

“爹，爹！”