“<i></i><i></i><i></i><i></i>办法。”

<i></i><i></i><i></i><i></i>，徐牧凝<i></i>声音<i></i>口。

“蜀王请<i></i>。”

申屠冠<i></i>脸色，迅速露<i></i>激<i></i>。

“申屠将军，<i></i><i></i><i></i>何？<i></i>等便<i></i>陈水关<i></i>周围，每隔半<i></i>，堆砌<i></i>座土楼。<i></i><i></i>土楼，<i></i>木桩<i></i>牢固，<i></i>等<i></i><i></i><i></i><i></i>，便砍断木桩<i></i>，使土楼崩塌。譬<i></i><i></i>，<i></i>急雨<i></i><i></i>，土楼崩塌，必<i></i><i></i>带<i></i>土势，扑向陈水关。”

申屠冠<i></i><i></i><i></i>，“蜀王，堆砌土楼<i></i>话，若<i></i>离<i></i>近，城内<i></i>敌军，<i></i><i></i>弓矢射杀。<i></i>若<i></i>离<i></i>远，<i></i>法形<i></i>滚泥<i></i>势，便<i></i><i></i>太<i></i><i></i><i></i>义。”

“<i></i>早<i></i><i></i>策。”

徐牧笑<i></i>笑，“每座土楼<i></i><i></i>，放置四<i></i>木轱辘。<i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i>避<i></i>陈水关内<i></i>远射，<i></i><i></i><i></i><i></i>，再推<i></i>木轱辘，逼近陈水关即<i></i>。”

听见徐牧<i></i>解释，果<i></i>，申屠冠眼睛<i></i>亮。

“蜀王，此计<i></i>！”

徐牧点头，“堆砌土楼，<i></i>等<i></i>担<i></i><i></i>，便<i></i>雨<i></i>。若<i></i><i></i>候未<i></i>，先<i></i><i></i><i></i>场<i></i>雨，冲塌<i></i>土楼，便<i></i><i></i>丝毫<i></i><i></i>。”

“幸<i></i>，<i></i>询问<i></i><i></i>少懂望<i></i><i></i>老卒，<i></i>往<i></i><i></i>十<i></i><i></i>内，<i></i><i></i><i></i>雨水。”

“蜀王，既<i></i>此，<i></i>等便马<i></i><i></i><i></i>。”

“正<i></i>。”

定<i></i><i></i>计策<i></i><i></i>，徐牧<i></i>申屠冠额二<i></i>，再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>犹豫。除<i></i>陈水关<i></i>南<i></i><i></i>外，纷纷<i></i>员士卒，<i></i>足够安全<i></i>位置，铺<i></i>木隔板<i></i>四<i></i>轱辘<i></i><i></i>，<i></i>始堆砌土楼。

……

此<i></i>，<i></i>陈水关<i></i>城头<i></i>，相商<i></i><i></i>，<i></i>再仅仅<i></i>左师仁<i></i>凌苏，已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>凌玉露。

。

三<i></i><i></i><i></i>皱<i></i>眉头，<i></i><i></i>城外<i></i>敌军，<i></i>断堆砌土楼。

“<i></i><i></i>几<i></i><i></i>思？”