<i></i>管<i></i>羡<i></i>，或<i></i>蜀<i></i>桥，<i></i><i></i><i></i>带<i></i>窦通，<i></i>方设法<i></i>造<i></i>。

走<i></i>近<i></i>，<i></i>数百姓认<i></i><i></i>徐牧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辙，<i></i>纷纷围<i></i><i></i><i></i>，冲<i></i>徐牧长揖敬拜。

“免礼。”

徐牧抬<i></i>。

百姓依<i></i><i></i>肯退散，<i></i><i></i><i></i>，甚至将新买<i></i><i></i>货，硬<i></i>塞<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，被徐牧婉拒<i></i>。

“舵主，陈盛将军<i></i><i></i>。”

“陈盛？”

徐牧惊喜<i></i>四<i></i>环顾，果<i></i>其<i></i>，<i></i><i></i><i></i>仅<i></i>陈盛，连<i></i>周遵<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>，两<i></i>兴冲冲<i></i>骑<i></i>马，急奔<i></i><i></i>。

“东<i></i>……<i></i><i></i>，<i></i>等见<i></i>主公！”

陈盛二<i></i>纷纷<i></i>马，<i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i><i></i>拜。

“盛哥儿，遵哥儿，许久<i></i>见。”

徐牧<i></i><i></i><i></i>马，握住二<i></i><i></i><i></i>。<i></i>初<i></i>老班底，便<i></i>五<i></i>赶马夫。虽<i></i><i></i>故<i></i><i></i>……<i></i><i></i>管怎<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>群<i></i>汉帮，<i></i>算<i></i>走<i></i><i></i>今<i></i>。

“刚听属<i></i><i></i>报，主公绕<i></i>蜀南，<i></i>便喊<i></i>周遵，<i></i>齐赶<i></i><i></i><i></i>。”

陈盛笑<i></i>，<i></i>转<i></i>身，<i></i>弓狗几<i></i>打<i></i>招呼。

“怎<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>勤<i></i>将军，<i></i>做<i></i>习惯？”

“<i></i><i></i><i></i>习惯……<i></i><i></i>老周，<i></i><i></i>恨<i></i><i></i>跟<i></i>主公，<i></i>阵杀敌。”

“莫急，<i></i>机<i></i><i></i>。”

故<i></i><i></i>风凋零，<i></i>实话，<i></i><i></i>剩<i></i><i></i><i></i>老友，徐牧真<i></i><i></i>失<i></i><i></i>。