?嚼<i></i><i></i>根芦苇杆，唐五元<i></i><i></i>张脸，满<i></i>死<i></i>爹妈<i></i>表<i></i>。

并非<i></i>渴水，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，见<i></i>太<i></i><i></i>尸体浮<i></i>江<i></i>，<i></i>宁愿嚼芦苇杆，<i></i><i></i>知江<i></i><i></i>水。

“主公，布衣贼<i></i>追<i></i><i></i>！”

“该死<i></i>。”

唐五元咬<i></i>牙，将芦苇杆甩入江<i></i>，“告诉舟师，莫<i></i>再歇<i></i>，立即划桨。”

“主公，舟师<i></i>累坏<i></i>……”

“<i></i><i></i>怎<i></i>，布衣贼追<i></i><i></i>，<i></i>等<i></i>活<i></i><i></i><i></i>。穷寇莫追<i></i><i></i>理，布衣贼<i></i>真<i></i>懂吗？再追，便入海<i></i>！”

唐五元<i></i>敢<i></i>，等入<i></i>海，<i></i>江<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>芦苇杆再漂<i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>初相送<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>立<i></i>威风，<i></i>约莫<i></i>明白<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，分明<i></i><i></i>依<i></i>饶<i></i>。”

“主公，准备<i></i>吴州<i></i>。”

唐五元并未答话，<i></i>双眸<i></i><i></i>，尽<i></i>疲倦<i></i>堪。

“走，立即<i></i>船！<i></i>唐五元，略懂观<i></i><i></i>术，<i></i>几<i></i><i></i>襄江<i></i>，或<i></i>急雨。<i></i><i></i>，<i></i>借<i></i>雨雾，逃<i></i>西蜀水师<i></i>追剿。”

唐五元并<i></i>知<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>徐牧，正<i></i>条<i></i>紊<i></i>进<i></i>布置。入夜<i></i><i></i>，便让裨将伍魏，分<i></i><i></i>六千余<i></i>，<i></i>暗处潜入<i></i>吴州。

“伍魏，入山潜伏<i></i><i></i>，莫<i></i>走<i></i>太入，吴州<i></i><i></i>山越<i></i>，并<i></i>算少。”