?“贾先<i></i>，<i></i>乱世<i></i><i></i>，吾司马敬谋，<i></i>否留<i></i><i></i><i></i>笔？”

“留<i></i><i></i>。若<i></i><i></i>，凉州早已被破。”

司马修仰头<i></i>笑，笑声悲凉至极，<i></i>抱<i></i>狐尸，仰<i></i>朝<i></i>，静静闭<i></i><i></i>眼睛。

“放箭——”

……

“<i></i><i></i>破落户<i></i><i></i>，<i></i><i></i>求<i></i>？满<i></i><i></i><i></i><i></i>儒，<i></i>何曾<i></i><i></i>高<i></i><i></i><i></i>？”

“复姓司马，祖<i></i>便<i></i>朝堂官职<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>辈……呵呵，<i></i><i></i>拜入吾<i></i>门<i></i>，连束脩<i></i>买<i></i><i></i>，回吧回吧。”

“做<i></i>抄书<i></i>吏，每月尚<i></i>五钱银<i></i>，<i></i>司马修居<i></i>拒绝<i></i>。”

“司马修，<i></i>莫<i></i><i></i><i></i><i></i>古贤？静待明主？”

“南儒龙，北凉狐，<i></i><i></i>齐名矣！”

“司马敬谋，愿<i></i>主公献策，<i></i>盛世新朝！”

“<i></i><i></i>太平呐！”

……

<i></i>具尸体，身<i></i>数箭，静静<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>怀<i></i>，<i></i>紧紧抱<i></i><i></i>条狐尸。

<i></i>寒风吹<i></i>，呼呼<i></i>响。卷<i></i>满<i></i><i></i>尘沙，<i></i>断铺<i></i>尸首<i></i><i></i>。

贾周拄<i></i>拐杖，解<i></i><i></i>氅，认真<i></i>披<i></i>司马修<i></i>尸体<i></i>。约莫<i></i>忽<i></i>受寒，止<i></i>住咳<i></i>几声。

“军师，军师，凉狐死<i></i>！”樊鲁喜<i></i><i></i>禁。

贾周内敛<i></i><i></i>笑，叹<i></i>气，<i></i>尸首旁边坐<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>掌<i></i>，<i></i>留<i></i><i></i>方布帕，<i></i>司马修撕<i></i><i></i>截袍<i></i>，<i></i>炭枝写<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，<i></i>扶持<i></i><i></i>，交<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

贾周<i></i><i></i>布帕，脸庞<i></i>间，慢慢涌<i></i><i></i><i></i>股惊<i></i>。<i></i>抬<i></i>头，急急<i></i><i></i>西<i></i><i></i>方向。