?“章将军！”

“章将军！！”

亏<i></i>数<i></i>亲卫<i></i>催促，章顺才再度回神。<i></i>四顾<i></i><i></i>，却越<i></i>越绝望。

“<i></i>等愿随章将军，杀<i></i>蜀军<i></i>包围！”

章顺眸<i></i><i></i>光。<i></i><i></i>知<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>位老友童杜，水战败<i></i>蜀<i></i>，便<i></i>身赴死，取殉<i></i>荣光。

<i></i><i></i>名未<i></i>响彻<i></i><i></i>，<i></i><i></i>曾封侯拜相，<i></i><i></i>何甘<i></i>。

“走……快走，<i></i>马厩<i></i>边！”章顺<i></i>敢再<i></i><i></i><i></i>，急急<i></i>口<i></i>喊。

章顺<i></i>退，原本<i></i>鼓<i></i><i></i>口胆气<i></i>诸<i></i>守军，此<i></i>再<i></i>死守<i></i><i></i>。临战<i></i>将<i></i>退<i></i>，<i></i><i></i>死守什<i></i>。

<i></i><i></i>间，正北城门<i></i><i></i>，处处<i></i><i></i>逃窜<i></i>守军。偶尔<i></i>走<i></i>慢<i></i>，尽被城<i></i><i></i>弓弩，射<i></i><i></i>断翻落城墙。

“怎<i></i>，<i></i>怎<i></i>？<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>怕<i></i>？”披<i></i>重甲冲锋<i></i>司虎，满脸<i></i>疑惑。

“虎哥儿，<i></i>破城<i></i>！快冲城门！”旁边<i></i>裨将<i></i>喊。

“冲城门，抢馒头！”

司虎怒吼<i></i>声，带<i></i>冲城营，急咧咧往云城北门冲<i></i>。

零散<i></i>箭雨，偶尔推<i></i><i></i><i></i>滚木，并<i></i><i></i>造<i></i>太<i></i><i></i>阻挠。<i></i>势<i></i><i></i>，<i></i>余少数<i></i>沧州老卒，尚<i></i>死战<i></i>退。

冲城车近<i></i>城门，迎<i></i><i></i>拨倾倒<i></i>沸水。<i></i>很快，掩护<i></i>蜀州步弓，箭矢交织<i></i><i></i>，便将<i></i>数<i></i><i></i><i></i>守军，<i></i>射杀<i></i><i></i>轮。

越<i></i>越<i></i><i></i>亲卫<i></i>残军，护<i></i>章顺左右。见<i></i><i></i>副光景，原本绝望<i></i>比<i></i>章顺，终<i></i><i></i><i></i><i></i>丝希望。

约莫聚<i></i><i></i>二千<i></i>，随<i></i>章顺<i></i>命令，齐齐往马厩<i></i>方向赶<i></i>。

“侠儿军，速速让马！”

“让马！”