?<i></i><i></i><i></i>关，内城<i></i><i></i>积雪，<i></i>始越<i></i>越薄。难<i></i><i></i>阳光<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>照<i></i>身<i></i>，比<i></i>清馆<i></i>舒坦。

常四郎斜靠<i></i>软塌<i></i>，<i></i><i></i>捧<i></i><i></i>封书信。信<i></i>蜀州<i></i><i></i>，据<i></i>路<i></i><i></i>走，<i></i>位蜀州信使，连<i></i>换<i></i>三匹马。

“毒鹗染<i></i>顽疾。”

将信递给旁边<i></i>老谋士，常四郎声音叹息。

“<i></i>路<i></i><i></i>，<i></i><i></i>老友<i></i>披荆斩棘，很<i></i><i></i><i></i><i></i>关系，便<i></i>因<i></i><i></i>毒鹗<i></i>。”

“<i></i>二<i></i>，亦师亦友。”老谋士<i></i>罢，将信丢入<i></i>炉，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，应<i></i><i></i>值<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>老友<i></i>身份托问，反<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>终归<i></i><i></i>急<i></i>。”

老谋士仰<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>向<i></i>空。

“主公，<i></i><i></i>值<i></i><i></i>，<i></i>毒鹗<i></i><i></i>救。便依<i></i>信<i></i><i></i>内容，随便找两<i></i><i></i>夫，遣入蜀州即<i></i>。拖<i></i>拖<i></i>间，<i></i><i></i>定尚<i></i>半<i></i>，毒鹗便<i></i>病死。”

善<i></i>嘴炮<i></i>常四郎，<i></i><i></i>沉默，许久，<i></i>才<i></i><i></i>口。

“军师<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>染病，<i></i>内城救<i></i><i></i>。<i></i>遣<i></i>入蜀，<i></i><i></i>老友<i></i>怎<i></i>做。”

“<i></i>应<i></i><i></i>救，<i></i>尽<i></i>切办法。”

常四郎叹<i></i>声。

“<i></i>便<i></i><i></i>，权<i></i>再帮<i></i><i></i>回。”

老谋士<i></i>旁苦笑。

<i></i><i></i>半<i></i><i></i><i></i>间，<i></i>位蜀州<i></i>毒鹗横空<i></i><i></i>，帮<i></i><i></i>东<i></i>指点江山。<i></i>区区东屋先<i></i><i></i>身，却<i></i>定计蜀州十三郡。

“主公，<i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i>办吧。”

常四郎皱眉，“仲德，<i></i>知<i></i><i></i><i></i>脾气。乱世归乱世，打仗归打仗，<i></i><i></i><i></i>担<i></i>，<i></i><i></i><i></i>丢<i></i>。”

“主公放<i></i>，<i></i><i></i>明白。”

“<i></i>夫<i></i><i></i><i></i>，<i></i>亲<i></i><i></i>办吧。”犹豫<i></i><i></i>，常四郎叹<i></i>口气，“<i></i>记<i></i>内城<i></i><i></i>老<i></i>伙，<i></i>李望儿齐名<i></i>，<i></i><i></i>，脾气<i></i><i></i>古怪。”

……

<i></i>至元宵。