?四十余骑<i></i>影<i></i>相随<i></i>，<i></i>辆风尘仆仆<i></i>马车，终<i></i>驶入<i></i>凉州境内。

“军师，<i></i>凉州<i></i>。”卫丰收<i></i>染血<i></i>长刀，声音凝沉。

<i></i>路碰<i></i><i></i>少山匪乱民，七八条<i></i>死伙计，客死异乡。<i></i><i></i>烧<i></i>骨灰，<i></i>陶瓮装<i></i>，<i></i><i></i><i></i>带回蜀<i></i>。

“晓<i></i>。”

贾周掀<i></i>车帘，脸庞<i></i><i></i>，显<i></i>更加老态龙钟。<i></i>咳<i></i>两声，方才披<i></i><i></i>氅，缓缓走<i></i>马车。

“军师，<i></i>凉州王，识<i></i><i></i><i></i>吗。”

“识<i></i>。”贾周语气平静，“<i></i>与凉州<i></i>王爷董文，<i></i><i></i>交<i></i>。”

<i></i>初袁陶借凉州虎符调兵，<i></i><i></i>清君侧，董文便<i></i>带虎符入内城<i></i><i></i>。

似<i></i><i></i><i></i>……倒霉娃<i></i>。

“军师，<i></i>等<i></i><i></i><i></i>何。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>，入<i></i>凉州，<i></i>办法找董文。”

“<i></i>听<i></i>，凉州王<i></i><i></i>三<i></i>，<i></i>王爷董文，<i></i><i></i>讨喜。<i></i><i></i>——”贾周顿<i></i>顿，露<i></i>笑容。

“<i></i>寻思<i></i><i></i>，凉州王<i></i>老体弱，按理<i></i>，若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>术<i></i>傻<i></i>，根本<i></i>法<i></i>权利更迭<i></i>，安稳度<i></i>。”

“军师<i></i><i></i>思，<i></i><i></i>装傻？”

贾周微笑，“<i></i>敢断定，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。卫丰，先<i></i><i></i>入凉州城，派<i></i><i></i>寻董文。”

“军师，<i></i><i></i><i></i>何？寻<i></i>客栈再等，<i></i><i></i><i></i>吗？”

贾周冷静摇头，“<i></i><i></i><i></i>，若等<i></i>城外，<i></i>等便算主公<i></i>使臣，等候外州王召见。<i></i>入<i></i>城，便<i></i>使臣<i></i>职<i></i>利，<i></i>给主公增添隐患。”

卫丰脸色佩服，举<i></i>抱拳。

……

约莫<i></i><i></i><i></i><i></i>辰<i></i><i></i>。

穿<i></i>华袍<i></i>凉州<i></i>王爷，骑<i></i><i></i>头老骡<i></i>，带<i></i>三两书童，便急急赶<i></i><i></i>凉州城边。