“让主公担<i></i>，愧疚难<i></i>。”

“文龙立<i></i><i></i>功，何<i></i>此言。”

若非<i></i>贾周带<i></i>三千<i></i>南<i></i>，指<i></i>定<i></i>烂摊<i></i>，<i></i><i></i>更乱。

“文龙，且饮<i></i>盏热茶。”

入<i></i>亭<i></i>，神<i></i>鬼<i></i><i></i>三十州舵主，已经<i></i>沏<i></i><i></i>热茶，亲<i></i>取<i></i>茶盏，斟<i></i><i></i>碗，放<i></i>贾周<i></i><i></i><i></i>。

“文龙先<i></i>，让<i></i>李知秋<i></i><i></i>斟茶<i></i><i></i>，<i></i><i></i>间<i></i><i></i>超<i></i>三<i></i>……”

徐牧抽<i></i>抽嘴巴，<i></i>烂<i></i>姥姥<i></i><i></i>台词，真<i></i>屡<i></i><i></i>爽。

喝<i></i><i></i>碗热茶，贾周脸<i></i><i></i>疲乏，才稍稍<i></i><i></i><i></i>。

“<i></i>路<i></i><i></i><i></i>，便听派<i></i><i></i><i></i>讲<i></i>，陈长庆欲<i></i>泛江<i></i><i></i>，号称百万兵甲与万艘战船，讨逆主公。”

贾周放<i></i>茶盏，<i></i>容再度涌<i></i>凝重。

“李舵主<i></i>与主公联<i></i>，确<i></i><i></i>件盛<i></i>。<i></i>敌军势<i></i>，<i></i>做<i></i>万全打算。”

亭<i></i><i></i><i></i>三<i></i>，<i></i><i></i>沉默<i></i>言。

陈长庆号称百万<i></i>兵甲，似<i></i>座山，压<i></i>三<i></i><i></i><i></i>头。

“<i></i>知文龙先<i></i>，<i></i>何妙计。”李知秋吁<i></i><i></i>口气，声音骤沉。

徐牧<i></i>侧<i></i>头，细听贾周<i></i>建议。

“回<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>路<i></i><i></i>，<i></i>否<i></i>奇军？”

“奇军？”

贾周点头，“正<i></i>迎战，<i></i>等几<i></i>胜算。唯<i></i><i></i><i></i>奇字，方<i></i>令敌军措<i></i><i></i>及。”

“文龙先<i></i>此言，<i></i>善。”李知秋<i></i>色稍缓。

徐牧<i></i>微微点头，贾周<i></i>话，确<i></i>直<i></i><i></i>害。