?清晨，连早食<i></i><i></i>吃，十几骑<i></i><i></i>影，便<i></i>始<i></i>马蹄湖<i></i><i></i>，循<i></i>长长<i></i>雪<i></i>，<i></i>路往<i></i>。

“东<i></i>，走<i></i>儿<i></i>路。”周遵急急拍马<i></i><i></i>。

“往<i></i>路。”

官<i></i><i></i>路，或<i></i>营军<i></i>往。<i></i>林<i></i>间<i></i><i></i>路，则<i></i>安全<i></i><i></i>。

揉<i></i>揉<i></i>僵<i></i>脸庞，徐牧抬<i></i>头，辨认<i></i><i></i><i></i>路线，才继续带<i></i><i></i>跃马入林。

<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>剩<i></i>洼洼<i></i>月牙印，铺满<i></i>整条雪<i></i>。

……

“东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>内城边<i></i><i></i>。”

徐牧点点头，并<i></i><i></i>外。内城战<i></i>将<i></i>，<i></i><i></i>隐蔽<i></i>营<i></i>，<i></i><i></i>袁陶<i></i><i></i><i></i><i></i>言，<i></i>何其重<i></i>。

“东、东<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>呐。”

“约莫几万。”

徐牧抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i>隐蔽<i></i>营<i></i>。由<i></i><i></i>值冬<i></i>，并<i></i>太<i></i><i></i>军帐，反<i></i>搭建<i></i>许<i></i>简易<i></i>木屋。

三四队穿<i></i>袍甲<i></i>士卒，身<i></i><i></i>裹<i></i><i></i>件披风，皆背<i></i>铁弓，腰间挎刀，右<i></i><i></i><i></i>，<i></i>紧紧握<i></i><i></i>根硬木柄<i></i>铁戟。

再往<i></i>，浩荡<i></i>雪景<i></i><i></i>，<i></i>三四披<i></i>亮铁甲<i></i>将军，各<i></i>带<i></i>方阵，<i></i>雪<i></i>操练杀敌<i></i>法。

营<i></i><i></i>正北，<i></i>架拱<i></i><i></i><i></i>牛皮巨鼓，<i></i>雪<i></i>静静<i></i>声，<i></i>待哪<i></i><i></i><i></i><i></i>抓<i></i>鼓槌，便<i></i>惊<i></i><i></i><i></i>。

“周遵，让哥几<i></i>牵马步<i></i>。”徐牧凝声回头。

十几<i></i><i></i>影，纷纷<i></i>马<i></i>牵，<i></i><i></i><i></i>跟<i></i>徐牧身<i></i>，徐徐往<i></i>。

<i></i>走<i></i>百余步，<i></i><i></i><i></i>轻<i></i><i></i>尉，带<i></i>半队<i></i>马走<i></i>，<i></i>未相问，便<i></i><i></i>拱<i></i><i></i><i></i>，抱<i></i>拳。