<i></i>句相<i></i><i></i>废话，<i></i>旁边<i></i>华服老<i></i>并<i></i>任何<i></i>满。

“<i></i>东<i></i><i></i>管走哪条路，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，肯定<i></i><i></i>带<i></i>庄<i></i>活<i></i><i></i>。”

“<i></i>偌<i></i><i></i>世<i></i>，老虎吃<i></i>，豺狼吃<i></i>，连官<i></i><i></i>吃<i></i>，<i></i>户<i></i>跟<i></i>吃<i></i>。<i></i>东<i></i><i></i>披荆斩棘<i></i>路，<i></i>长<i></i>呢。”

<i></i><i></i>身，常四郎系<i></i><i></i>袍<i></i>，随即百<i></i>聊赖<i></i>四顾<i></i><i></i>，待<i></i><i></i>林路<i></i>驶<i></i><i></i>马车，脸庞<i></i><i></i>，缓缓露<i></i><i></i>笑容。

“常威，<i></i>迎<i></i><i></i>。”

常威将信纸彻底咽入喉咙，才咳<i></i>两声，便匆匆抬腿往楼<i></i>跑。

即便<i></i>雨散<i></i>，林路依<i></i>泥泞<i></i>堪。

马车<i></i>轱辘<i></i>，已经裹<i></i>厚厚<i></i><i></i>层老泥，碾<i></i>常<i></i>镇<i></i><i></i>青石路，带<i></i><i></i><i></i>长长<i></i>泥印。

“鱼！鱼！”

待司虎勒停老马，徐牧方才<i></i><i></i>车，走<i></i>几步，<i></i><i></i>静默<i></i>抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i>高耸<i></i>常<i></i>镇。

“<i></i>东<i></i>！”常威匆匆<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>少爷<i></i><i></i>，<i></i>东<i></i><i></i>两三<i></i>，定<i></i><i></i><i></i>取粮。”

“做<i></i>酒水<i></i><i></i>，再耽搁几<i></i>，庄<i></i>便<i></i>饿死<i></i>。”

“<i></i><i></i>少爷呢？”

“少爷<i></i>镇<i></i><i></i>头沏茶，等<i></i><i></i>东<i></i><i></i>饮。”

徐牧<i></i>底微微愕，<i></i><i></i><i></i>并<i></i>任何表<i></i>。三番两次<i></i>，<i></i><i></i>常四郎<i></i><i></i><i></i>份<i></i>友谊，估摸<i></i>快<i></i>挥霍光<i></i>。

剩<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>瓜葛。

“司虎，跟<i></i>常威<i></i>取粮。”

理<i></i>理身<i></i><i></i>袍<i></i>，徐牧才踩<i></i>脚步，往常<i></i>镇<i></i>走<i></i>，刚<i></i>镇<i></i>口，便<i></i>见常四郎翘<i></i>腿，哼<i></i>曲儿<i></i>沏茶。

徐牧挤<i></i><i></i>笑容，抱拳几步走近。

“常少爷，许久<i></i>见。”

“<i></i>需客气，且坐<i></i>。”