?沿<i></i>河州城<i></i>南门<i></i>路，五十余<i></i>庄<i></i>三步<i></i>回头，声声拜别。

徐牧静立<i></i>微暗<i></i>夜色<i></i>，久久<i></i>语。

“徐、徐郎，<i></i><i></i>走<i></i>。”姜采薇<i></i>旁，<i></i>声<i></i>口。

“晓<i></i>。”

<i></i>底吁<i></i><i></i>口气，徐牧将目光，重新放<i></i>军功册<i></i>。

录册<i></i>官差，<i></i><i></i><i></i><i></i>老吏，让徐牧<i></i><i></i>恍<i></i>隔世，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>望州城头，铁骨铮铮<i></i>身影。

“屋田与分<i></i><i></i>银俸，共<i></i><i></i>八十头军功。”老吏沾<i></i>口笔尖，声音微微嘶哑。

徐牧<i></i><i></i>声色皱<i></i>皱眉，<i></i>属实<i></i><i></i>欺负<i></i>，屋田暂且<i></i><i></i>，分<i></i><i></i>银俸，<i></i><i></i><i></i>二十两银<i></i>，哪<i></i><i></i><i></i><i></i>八十头军功。

<i></i><i></i><i></i>官差老吏，<i></i><i></i><i></i>醒身<i></i>素质，犹<i></i><i></i>壤<i></i>别。

赵青云<i></i>色惊变，刚<i></i>走近几步，却被鲍周借故拦<i></i>，<i></i><i></i>狗屁<i></i>干<i></i>趣话。

“且记。”徐牧沉沉吐<i></i><i></i>口气。

<i></i>瞬间，<i></i>实则<i></i><i></i>通<i></i>，与官坊<i></i>间<i></i>交易，并非<i></i><i></i>场买卖，认真<i></i><i></i>，更像<i></i><i></i><i></i>孝敬。

“徐坊主且<i></i><i></i>，军功乃<i></i>，官坊童叟<i></i>欺。”老吏稳稳落笔，并<i></i>任何迟滞，“余<i></i>二十头军功，六十三副甲，<i></i><i></i>拢共加<i></i><i></i><i></i>七十件器，十五匹马……算<i></i>三百七十四两。”

停<i></i>笔，老吏<i></i>忘再加<i></i><i></i>句“童叟<i></i>欺”。

“鲍兄，<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>数？半数<i></i><i></i>止。”赵青云皱<i></i>眉头。

“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>望徐坊主担待。偌<i></i><i></i><i></i>河州城，几十万难民，<i></i><i></i>填义粥，搭木棚，修城铺路<i></i>。”

“徐坊主，<i></i>且<i></i><i></i>怜<i></i>怜<i></i><i></i>难民。”